17/11/1973 17/112011
Οι περισσότεροι που θα διαβάσουν το παρακάτω κείμενο θα βγάλουν εύκολα το συμπέρασμα ότι είμαι φασίστας προπαγανδιστής διαστρεβλώνω την ιστορία και άλλα πολλά..το μόνο που έχω να απαντήσω είναι ότι δεν είμαι τίποτα από αυτά και δηλώνω ΈΛΛΗΝ με ανοικτά οτα και την καρδία και αρνούμαι να συμμετέχω στο σιδέρωμα της ιστορίας τον πραγματικών προδοτών και εχθρών της χώρας μου!!
Στην Ελλάδα την ιστορία τη γράφουν τα μέσα αποβλακοσεως είτε από ραδιόφωνο είτε
από το στηλών των εφημερίδων η τον τηλεοπτικών σταθμών, ούτως η μεγαλύτερη γιορτή των αγανακτισμένων νεοελλήνων αγωνιστών της κατσαρόλας και της φούντας ακόμα και από το ΌΧΙ και την επανάσταση του 1821 ειναι η γιορτή του πολυτεχνείου όπου εκεί με συγκινητική φιλοτιμία τα μέσα ενημερώσεως των δημοσιογραφικών απόψεων αλλά και οι πολίτικοι όλων των αποχρώσεων στηρίζουν τον μύθο με εργώδη προσπάθεια!!
που ξεκινά από τις αίθουσες βρεφονηπιακών σταθμών και επεκτείνεται σε όλη την σχολική διαπαιδαγώγηση τους(μας)ότι τα γεγονότα του πολυτεχνείου έφεραν την δημοκρατία
εν Αθήναις και όχι την δικτατορία ιωαννιδη συστηματικά αποκρύπτουν φοβούμενοι να ομολογήσουν την αλήθεια που καταρρίπτει τον πυρήνα του μύθου περί εκατόμβη νεκρών.
Όπως αποκαλυφθεί από συγκεκριμένες δικαστικές αποφάσεις περί ανύπαρκτων φοιτητών νεκρών στο χώρο του πολυτεχνείου αλλά και τη δήθεν καταρρεύσεων του καθεστώτος των συνταγματαρχών...αν ήταν πότε δυνατόν,συνέπεια της λειτουργίας του ραδιοφωνικού σταθμού στο πολυπαθές ίδρυμα,με εκφωνήτρια την πάλαι πότε κομουνίστρια και πλέον σοσιαλίστρια ΜΑΡΊΑ ΔΑΜΑΝΆΚΗ και σύνθημα εδώ πολυτεχνείο,εδώ πολυτεχνείο..............................................
(230.000 ευρώ ο ετήσιος μισθός της επιτρόπου ψωμί- παιδεία- Ελευθερία
και 50.000 τα έξοδα κίνησης της κυρίας Δαμανάκη)
ηθελημένα αποκρύπτουν ότι η χώρα είχε τότε πολιτική κυβέρνηση με υπηρεσιακό πρωθυπουργό τον πολιτικό Σπύρο Μαρκεζίνη και θα οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές... απομάκρυνση των στρατιωτικών,και ότι
ουσιαστικός η φοιτητική εξεργεση χρησιμοποιήθηκε
ουσιαστικός η φοιτητική εξεργεση χρησιμοποιήθηκε
όπως εκ των υστέρων απεδείχθη για την μεθοδευμένη πτώση του Παπαδόπουλου και ανώμαλη διακοπή του εγχειρήματος ομαλής επιστροφής στη δημοκρατία
Έτσι το πολυτεχνείο στην πραγματικότητα έγινε η γέφυρα της ανόδου απρόσωπης χούντας
Έτσι το πολυτεχνείο στην πραγματικότητα έγινε η γέφυρα της ανόδου απρόσωπης χούντας
του ΙΩΑΝΝΙΔΗ ενώ η παλιννόστηση και η αποκατάσταση των πολίτικων οικογενειών Καραμανλή(θείου) Παπανδρέου(πατρός)...δηλαδή των σημερινών κληρονόμων ανιψιού και υιού αντιστοίχως.
Μετά από 8 ολόκληρους μήνες από την λεγόμενη εξέγερση του πολυτεχνείου έγινε η κατάκτηση των κατεχωμενων στη Κυπρο
Μετά από 8 ολόκληρους μήνες από την λεγόμενη εξέγερση του πολυτεχνείου έγινε η κατάκτηση των κατεχωμενων στη Κυπρο
Αξίζει να αναφέρουμε συγκεκριμένα γεγονότα και μαρτυρίες που δεν είναι δυνατόν να διαψευσθούν και αποκρύπτουν δημοσιογράφοι και προδότες πολιτικοί...ο πρύτανης λοιπόν του πολυτεχνείο κατά τα γεγονότα Κ.Κονοφαγος σημειώνει στο "ημερολόγιο"του που δεν προοριζόταν προς δημοσίευση τα εξης: ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΧΑΡΙΣ ΕΙΣ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟΝ ΕΚΕΝΩΘΕΙ ΑΝΑΙΜΑΚΤΩΣ!!!!!!
Επίσης με την υπ αριθμόν 33437 αναφορά τηε συγκλήτου πολυτεχνείου 11/10/1975προς τον εισαγγελέα Δημήτρη Τσεβαν κανένας σπουδαστής δεν σκοτώθηκε κατά το τριήμερο..ο ίδιος ο πρύτανης κατέθεσε ως μάρτυς στις 20/01/1975 στο πενταμελές εφετείο Αθηνών ότι μέσα στο πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κάνεις φοιτητής..τα ίδια βεβαιώνει και στο βιβλιο του"Η ΕΞΕΡΓΕΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ"με την προσθηκη οτι ουτε ΚΑΝΕΙΣ αλλος πολιτης ΕΧΑΣΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ!!!!!!!!
Ο Ευάγελλος Αβέρωφ Υπουργός Εθνικής Αμύνης, δηλώνει στο περιοδικό Επίκαιρα, τεύχος 562, την 10 Μαίου 1979.
Εξ ίσου αποκαλυπτικός ο αείμνηστος Κ. Τσάτσος (Ακαδημαικός, Καθηγητής Πανεπιστημίου, Φιλόσοφος και Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά τα έτη 1974-1980) στο βιβλίο του « Λογοδοσία Μιάς Ζωής» καταμαρτυρεί με μοναδική ειλικρίνεια και θάρρος:
1). . . . . . . . . . . . . . .
2). . . . . . . . . . . . . . .
3). . . . . . . . . . . . . . .
4). . . . . . . . . . . . . . .
5). . . . . . . . . . . . . . .
6). . . . . . . . . . . . . . .
7). . . . . . . . . . . . . . .
8). . . . . . . . . . . . . . .
9). . . . . . . . . . . . . . .
10). . . . . . . . . . . . . .
11). . . . . . . . . . . . . .
12). . . . . . . . . . . . . .
13). . . . . . . . . . . . . .
14). . . . . . . . . . . . . .
15). . . . . . . . . . . . . .
16). . . . . . . . . . . . . .
17). . . . . . . . . . . . . .
18). . . . . . . . . . . . . .
19). . . . . . . . . . . . . .
20). . . . . . . . . . . . . .
Αυτοί είναι οι περιβόητοι νεκροί εντός του Πολυτεχνείου...
Αυτοί που λες και είναι φαντασματα και δεν έχουν ονόματα...τίποτα...ένα κοινό μυστικό..
Ποιοί είναι κύριοι???
Επρεπε να εφευρετε κάποιους δε διαφωνω για να μπορέσετε να συντηρήσετε αυτό το παραμύθι για πολυ καιρό μη γνωρίζοντας οτι τότε έπεσαν θύματα του Ιωαννίδη και των Αμερικανών για να ανατρέψουν τον Παπαδόπουλο και να εγκαθιδρύσουν μια νέα στυγνότερη και σκληρότερη χούντα...
Μην ξεχνάμε γιατί οι Αμερικάνοι ήθελαν να ρίξουν τον Παπαδόπουλο....Μήπως δεν τους έκανε τα χατήρια σε αυτούς και τους Εβραίους???λέω μήπως....
Τόσα χρόνια θύματα προπαγάνδας και σχεδίων...όπως και τότε έτσι και τώρα.....
Αυτή λοιπόν είναι η λίστα των νεκρών ΕΝΤΌΣ του Πολυτεχνείου και σταματήστε παρακαλώ αυτή την ιστοριούλα, αυτό το παραμυθάκι...λέγοντας για ανύπαρκτουςνεκρούς σπιλώνετε τη μνήμη των πραγματικών νεκρών που ήταν ΜΟΝΟ εκτός πολυτεχνείου και έπεσαν απο τις σφαίρες των πρακτόρων του πραγματικού προδότη και δικτάτορα Ιωαννίδη...
Περαστικά σας που τρώτε την παραμύθα και την χωνεύετε κιόλλας...
Ως πότε όμως???
Επίσης με την υπ αριθμόν 33437 αναφορά τηε συγκλήτου πολυτεχνείου 11/10/1975προς τον εισαγγελέα Δημήτρη Τσεβαν κανένας σπουδαστής δεν σκοτώθηκε κατά το τριήμερο..ο ίδιος ο πρύτανης κατέθεσε ως μάρτυς στις 20/01/1975 στο πενταμελές εφετείο Αθηνών ότι μέσα στο πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κάνεις φοιτητής..τα ίδια βεβαιώνει και στο βιβλιο του"Η ΕΞΕΡΓΕΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ"με την προσθηκη οτι ουτε ΚΑΝΕΙΣ αλλος πολιτης ΕΧΑΣΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ!!!!!!!!
Ο Ευάγελλος Αβέρωφ Υπουργός Εθνικής Αμύνης, δηλώνει στο περιοδικό Επίκαιρα, τεύχος 562, την 10 Μαίου 1979.
«..Το πολυτεχνείο υπήρξε μία ευγενική θαραλλέα δημοκρατική εκδήλωση της Νεολαίας. Μόλις όμως εκδηλώθηκε και στέριωσε, κατα την τακτική που δίδαξε ο Λένιν, υπερφαλαγγίστηκε απο το ΚΚΕ και τα συνθήματα απο συνθήματα Δημοκρατίας έγιναν συνθήματα κομμουνισμού.Το πολυτεχνείο όχι μόνο δε έρριξε την Δικτατορία αλλα τη δυνάμωσε.Γιατί αυτό ήταν το έναυσμα που ώθησε πολλούς νέους αξιωματικούς λίγο πολύ απογοητευμένους απο την δικτατορία, να συσπειρωθούν γύρω απο τον Ιωαννίδη που ετοίμαζε συνομωσία αλλά δεν μπορούσε να την κάνη πράξη.Και έτσι επιβλήθηκε μια χειρότερη δικτατορία..
Τιμώ λοιπόν ειλικρινά και βαθύτατα την πρωτοβουλία και τον ηρωισμό των νέων που ξεκίνησαν αυτό το κτύπημα.Αλλά για να το τιμήσω, νομίζω πως πρέπει να πω αυτό που πιστεύω οι είναι αλήθεια.Δεν είμαι διατεθειμένος λόγω επιμόνου συνθηματολογίας λόγω ανυπάρκτων « πολυαρίθμων νεκρών» να βοηθήσω και εγώ στην θεσμοποίηση μια ψεύτικης ιστορίας…¨»
Εξ ίσου αποκαλυπτικός ο αείμνηστος Κ. Τσάτσος (Ακαδημαικός, Καθηγητής Πανεπιστημίου, Φιλόσοφος και Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά τα έτη 1974-1980) στο βιβλίο του « Λογοδοσία Μιάς Ζωής» καταμαρτυρεί με μοναδική ειλικρίνεια και θάρρος:
«..Όταν έγινε το πολυτεχνείο, ούτε πήγα επι τόπου, ούτε συγκινήθηκα.Απο την πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι αυτά τα πεζοδρομιακά ξεσπάσματα δεν κλονιζαν την δικτατορία και ότι όπως στα χρόνια της κατοχής , υποκρύπτανε κομμουνιστικές επιδιώξεις επικίνδυνες για το μέλλον.
Εχω την συνείδηση μου ήσυχη ότι δεν συνηργησα στην κατασκευή του μύθου του Πολυτεχνείου. Λυπάμαι τα 5-6 παιδιά που σκοτώθησαν έξω και μακριά , διότι μεσα στο Πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανείς,Η σκληρότερη δικτατορία που ακολούθησε, θα διαρκούσε πού ακόμη, αν δεν την έρριχνε η εγκληματική ηλιθιότητα της αποπείρας κατά του Μακαρίου…»
Είναι δε γνωστόν, πλην όμως παντελώς αποσιωπούμενο, οτι, μολονότι το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος απεφάσισε, κατόπιν εντολών του τοτε υπουργού Δημοσίων Εργων και μετέπειτα Δικαιοσύνης Γ.Α.Μαγκάκη, να απονείμη « τιμητική σύνταξη» στις οικογενειες των σπουδαστών που «εσφάγησαν», ουδείς διεκδικδικών ανευρέθη ή έλαβε την ανωτέρω σύνταξιν που παρέμεινε αζήτητη .Ενώ στην μαρμάρινη πλάκα ( την οποιαν απεκάλυψεν ως Πρωθυπουργός το 1988 ο Ανδρέας Παπανδρέου) και η οποία εναποτέθη πλησίον της μεγάλης (αλλά κενής και ασώματης) κεφάλας γνωστου αριστεροκαθηγητού, στο χώρο «της θυσίας» στο Πολυτεχνείο, τελικώς έχουν αναγραφή δεκαοκτώ ονόματα με την μισοσβυσμένη πλην όμως αναγνώσιμη, διευκρινιστική περιγραφή, «Φοιτητές που έδωσαν την ζωή τους για τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944».Δηλαδή ελλείψει, ευτυχώς, θυμάτων, στον αποκαλούμενο «ιερό χώρο » θυσίας, της λογικής και της αλήθειας μαλλον ή φανταστικών νεκρών αγωνιστών, επιστρατεύθησαν οι φοιτητές του 1941-1942!! .
1). . . . . . . . . . . . . . .
2). . . . . . . . . . . . . . .
3). . . . . . . . . . . . . . .
4). . . . . . . . . . . . . . .
5). . . . . . . . . . . . . . .
6). . . . . . . . . . . . . . .
7). . . . . . . . . . . . . . .
8). . . . . . . . . . . . . . .
9). . . . . . . . . . . . . . .
10). . . . . . . . . . . . . .
11). . . . . . . . . . . . . .
12). . . . . . . . . . . . . .
13). . . . . . . . . . . . . .
14). . . . . . . . . . . . . .
15). . . . . . . . . . . . . .
16). . . . . . . . . . . . . .
17). . . . . . . . . . . . . .
18). . . . . . . . . . . . . .
19). . . . . . . . . . . . . .
20). . . . . . . . . . . . . .
Αυτοί είναι οι περιβόητοι νεκροί εντός του Πολυτεχνείου...
Αυτοί που λες και είναι φαντασματα και δεν έχουν ονόματα...τίποτα...ένα κοινό μυστικό..
Ποιοί είναι κύριοι???
Επρεπε να εφευρετε κάποιους δε διαφωνω για να μπορέσετε να συντηρήσετε αυτό το παραμύθι για πολυ καιρό μη γνωρίζοντας οτι τότε έπεσαν θύματα του Ιωαννίδη και των Αμερικανών για να ανατρέψουν τον Παπαδόπουλο και να εγκαθιδρύσουν μια νέα στυγνότερη και σκληρότερη χούντα...
Μην ξεχνάμε γιατί οι Αμερικάνοι ήθελαν να ρίξουν τον Παπαδόπουλο....Μήπως δεν τους έκανε τα χατήρια σε αυτούς και τους Εβραίους???λέω μήπως....
Τόσα χρόνια θύματα προπαγάνδας και σχεδίων...όπως και τότε έτσι και τώρα.....
Αυτή λοιπόν είναι η λίστα των νεκρών ΕΝΤΌΣ του Πολυτεχνείου και σταματήστε παρακαλώ αυτή την ιστοριούλα, αυτό το παραμυθάκι...λέγοντας για ανύπαρκτουςνεκρούς σπιλώνετε τη μνήμη των πραγματικών νεκρών που ήταν ΜΟΝΟ εκτός πολυτεχνείου και έπεσαν απο τις σφαίρες των πρακτόρων του πραγματικού προδότη και δικτάτορα Ιωαννίδη...
Περαστικά σας που τρώτε την παραμύθα και την χωνεύετε κιόλλας...
Ως πότε όμως???
συγκλήτου του Πολυτεχνείου της 11/10/1975, προς τον εισαγγελέα Δ. Τσεβάν, που επιβεβαιώνει ότι κανένας σπουδαστής δεν σκοτώθηκε κατά το τριήμερο. Η μαρτυρία του πρυτάνεως του Ε.Μ.Π. Κωνσταντίνου Κονοφάγου στις 20/1/1975, στο πενταμελές εφετείο Αθηνών, ότι μέσα στο πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανείς φοιτητής και τα ίδια βεβαιώνει και στο βιβλίο του « Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου» 1982 με την προσθήκη ότι ούτε κανείς άλλος πολίτης έχασε την ζωή του μέσα στο Πολυτεχνείο.
Μολονότι το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος απεφάσισε, κατόπιν εντολών του τότε υπουργού Δημοσίων Έργων και μετέπειτα Δικαιοσύνης Γ.Α.Μαγκάκη, να απονείμη «τιμητική σύνταξη» στις οικογένειες των σπουδαστών που «έχασαν την ζωή τους στο Πολυτεχνείο», ουδείς δικαιούμενος ή μαυροφορεμένη μητέρα ανευρέθη ή έλαβε την ανωτέρω σύνταξιν, που παρέμεινε τελικώς αζήτητη.
Στην μαρμάρινη πλάκα ( την οποίαν απεκάλυψεν ως Πρωθυπουργός το 1988 ο Ανδρέας Παπανδρέου) και η οποία εναποτέθη πλησίον της μεγάλης ασώματης κεφάλας, στο χώρο «της θυσίας» στο Πολυτεχνείο, τελικώς έχουν αναγραφή δεκαοκτώ ονόματα με την μισοσβυσμένη πλην όμως αναγνώσιμη, διευκρινιστική περιγραφή, «Φοιτητές που έδωσαν την ζωή τους για τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944». Δηλαδή ελλείψει, ευτυχώς, θυμάτων, στον αποκαλούμενο «ιερό χώρο » θυσίας, της λογικής και της αλήθειας μάλλον ή φανταστικών νεκρών αγωνιστών, επιστρατεύθησαν οι φοιτητές του 1941-1942!! .
Τα ατυχή θύματα των γεγονότων του Νοεμβρίου 1973, που όλα τους σκοτώθησαν έξω και μακριά από το Πολυτεχνείο επιβεβαιώθησαν από το υπ αριθμόν 677/1975 παραπεμπτικό βούλευμα και την υπ αριθμόν 723/1975 απόφαση του πενταμελούς Εφετείου Αθηνών από τα οποία προέκυψε ότι οι πολίτες που σκοτώθησαν κατά το τριήμερο των συγκρούσεων είναι συνολικώς 23.
Όμως με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία κατόπιν εντολής του τότε υπουργού Δημόσιας τάξεως Γ. Σκουλαρίκη επαναφέρθη στην ενεργό υπηρεσία με τα εύσημα του αντιστασιακού και ανέλαβε αστυνομικός διευθυντής ο Γ. Σαμπάνης . Η έρευνα του αστυνομικού διευθυντού Γ. Σαμπάνη κατέληξε στην διαπίστωση ότι κατά το τριήμερο έχασαν την ζωή τους συνολικώς δώδεκα.
Μολονότι το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος απεφάσισε, κατόπιν εντολών του τότε υπουργού Δημοσίων Έργων και μετέπειτα Δικαιοσύνης Γ.Α.Μαγκάκη, να απονείμη «τιμητική σύνταξη» στις οικογένειες των σπουδαστών που «έχασαν την ζωή τους στο Πολυτεχνείο», ουδείς δικαιούμενος ή μαυροφορεμένη μητέρα ανευρέθη ή έλαβε την ανωτέρω σύνταξιν, που παρέμεινε τελικώς αζήτητη.
Στην μαρμάρινη πλάκα ( την οποίαν απεκάλυψεν ως Πρωθυπουργός το 1988 ο Ανδρέας Παπανδρέου) και η οποία εναποτέθη πλησίον της μεγάλης ασώματης κεφάλας, στο χώρο «της θυσίας» στο Πολυτεχνείο, τελικώς έχουν αναγραφή δεκαοκτώ ονόματα με την μισοσβυσμένη πλην όμως αναγνώσιμη, διευκρινιστική περιγραφή, «Φοιτητές που έδωσαν την ζωή τους για τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944». Δηλαδή ελλείψει, ευτυχώς, θυμάτων, στον αποκαλούμενο «ιερό χώρο » θυσίας, της λογικής και της αλήθειας μάλλον ή φανταστικών νεκρών αγωνιστών, επιστρατεύθησαν οι φοιτητές του 1941-1942!! .
Τα ατυχή θύματα των γεγονότων του Νοεμβρίου 1973, που όλα τους σκοτώθησαν έξω και μακριά από το Πολυτεχνείο επιβεβαιώθησαν από το υπ αριθμόν 677/1975 παραπεμπτικό βούλευμα και την υπ αριθμόν 723/1975 απόφαση του πενταμελούς Εφετείου Αθηνών από τα οποία προέκυψε ότι οι πολίτες που σκοτώθησαν κατά το τριήμερο των συγκρούσεων είναι συνολικώς 23.
Όμως με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία κατόπιν εντολής του τότε υπουργού Δημόσιας τάξεως Γ. Σκουλαρίκη επαναφέρθη στην ενεργό υπηρεσία με τα εύσημα του αντιστασιακού και ανέλαβε αστυνομικός διευθυντής ο Γ. Σαμπάνης . Η έρευνα του αστυνομικού διευθυντού Γ. Σαμπάνη κατέληξε στην διαπίστωση ότι κατά το τριήμερο έχασαν την ζωή τους συνολικώς δώδεκα.
Τα ψεύδη:
Ο τότε δήμαρχος Ζωγράφου Δ. Μπέης εβεβαίωνε με μεγαλειώδη σοβαρότητα ότι οι νεκροί ήσαν τόσο πολλοί ώστε η χούντα τους έθαψε σε ομαδικούς τάφους με μπουλντόζες έξω από το νεκροταφείο του Ζωγράφου.
Η «θλιβερή» ιστορία της Ηλένια. Την πρώτη επέτειο του «Πολυτεχνείου», το 1974, ανάμεσα στα λουλούδια και τις φωτογραφίες υπαρκτών και ανύπαρκτων «νεκρών» που γέμισαν το πολύπαθες κτίριο, τις μάντρες, τις αυλές και τα κάγκελα του, ήταν και το σκίτσο μιας ωραιότατης κοπέλας. Δίπλα του, στο ίδιο κάγκελο υπήρχε ένα σημείωμα με τα εξής δακρύβρεχτα: «Την λένε Ηλένια Ασημακοπούλου. Είναι το κορίτσι μου. Χάθηκε το βράδυ της σφαγής. Κανένας δεν την ξανάδε. Πήγα σπίτι της αλλά έχουν χαθεί και οι γονείς της. Όποιος ξέρει για το μαρτυρικό τέλος της ας με πληροφορήσει».
Η «θλιβερή» ιστορία της Ηλένια. Την πρώτη επέτειο του «Πολυτεχνείου», το 1974, ανάμεσα στα λουλούδια και τις φωτογραφίες υπαρκτών και ανύπαρκτων «νεκρών» που γέμισαν το πολύπαθες κτίριο, τις μάντρες, τις αυλές και τα κάγκελα του, ήταν και το σκίτσο μιας ωραιότατης κοπέλας. Δίπλα του, στο ίδιο κάγκελο υπήρχε ένα σημείωμα με τα εξής δακρύβρεχτα: «Την λένε Ηλένια Ασημακοπούλου. Είναι το κορίτσι μου. Χάθηκε το βράδυ της σφαγής. Κανένας δεν την ξανάδε. Πήγα σπίτι της αλλά έχουν χαθεί και οι γονείς της. Όποιος ξέρει για το μαρτυρικό τέλος της ας με πληροφορήσει».
Το «δράμα» το πήραν οι εφημερίδες, μία από αυτές, δε – η «Αυγή» – έγραψε, κατά λέξη, τα εξής κάτω από το σπαραξικάρδιο τίτλο: ΤΙ ΑΠΟΓΙΝΕ Η ΗΛΕΝΙΑ ΜΟΥ; Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΟΡΙΟΥ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ και τον υπότιτλο: «Ηλένια Ασημακοπούλου. Χτυπήθηκε στις 17 Νοέμβρη στη Στουρνάρα από σφαίρα. Τι απόγινε» λέει:
«Χάθηκε το βράδυ της σφαγής. Κανένας δεν την ξανάδε. Πήγα σπίτι της αλλά έχουν χαθεί και οι γονείς της. Όποιος ξέρει για το μαρτυρικό τέλος της ας με πληροφορήσει».
Ο νεαρός σπουδαστής εγκατέλειψε όλες αυτές τις μέρες τα μαθήματα του, τοποθέτησε, όπου νόμιζε καλύτερα στο χώρο του Πολυτεχνείου ένα σκίτσο της φτιαγμένο πριν από τα γεγονότα, προσθέτοντας την αγωνία του: «Τι απόγινε;».
«Χάθηκε το βράδυ της σφαγής. Κανένας δεν την ξανάδε. Πήγα σπίτι της αλλά έχουν χαθεί και οι γονείς της. Όποιος ξέρει για το μαρτυρικό τέλος της ας με πληροφορήσει».
Ο νεαρός σπουδαστής εγκατέλειψε όλες αυτές τις μέρες τα μαθήματα του, τοποθέτησε, όπου νόμιζε καλύτερα στο χώρο του Πολυτεχνείου ένα σκίτσο της φτιαγμένο πριν από τα γεγονότα, προσθέτοντας την αγωνία του: «Τι απόγινε;».
Το όνομα του νέου είναι Γιάννης Ηλιόπουλος της Ηλεκτρονικής Σχολής». Κατέληγε το άρθρο.
Σε λίγο όμως αποκαλύφθηκε πως το σκίτσο της «δολοφονημένης» Ηλένιας – στο οποίο τόσοι φοιτητές και τόσες φοιτήτριες γονυπέτησαν δακρυσμένοι – είχε ληφθή από διαφήμιση σαμπουάν της αγγλικής εταιρίας «ΜΠΡΕΚ» και είχε δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά και στην αγγλική έκδοση του τριμηνιαίου «Βόγκ» (το σκίτσο της διαφημίσεως – είναι «παστέλ» – το φιλοτέχνησε ο Άγγλος ζωγράφος Νικόλας Ήγκον και ως μοντέλο ποζάρησε η Νεοζηλανδή Νάνσυ Κρίντλαντ, γνωστό και πανάκριβο φωτομοντέλο, που από ηλικίας 4 χρονών ζει στο Λονδίνο).
Μετά τη διαπίστωση της απάτης, πανικόβλητοι οι διοργανωτές του πανηγυριού έσπευσαν να παραπέμψουν σε δίκη τον Ηλιόπουλο – από το όνομα του φαίνεται «γέννησε» την Ηλένια – ο οποίος καταδικάστηκε (άρον – άρον, στις 18 / 2 / 75) σε φυλάκιση οκτώ μηνών….
Σε λίγο όμως αποκαλύφθηκε πως το σκίτσο της «δολοφονημένης» Ηλένιας – στο οποίο τόσοι φοιτητές και τόσες φοιτήτριες γονυπέτησαν δακρυσμένοι – είχε ληφθή από διαφήμιση σαμπουάν της αγγλικής εταιρίας «ΜΠΡΕΚ» και είχε δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά και στην αγγλική έκδοση του τριμηνιαίου «Βόγκ» (το σκίτσο της διαφημίσεως – είναι «παστέλ» – το φιλοτέχνησε ο Άγγλος ζωγράφος Νικόλας Ήγκον και ως μοντέλο ποζάρησε η Νεοζηλανδή Νάνσυ Κρίντλαντ, γνωστό και πανάκριβο φωτομοντέλο, που από ηλικίας 4 χρονών ζει στο Λονδίνο).
Μετά τη διαπίστωση της απάτης, πανικόβλητοι οι διοργανωτές του πανηγυριού έσπευσαν να παραπέμψουν σε δίκη τον Ηλιόπουλο – από το όνομα του φαίνεται «γέννησε» την Ηλένια – ο οποίος καταδικάστηκε (άρον – άρον, στις 18 / 2 / 75) σε φυλάκιση οκτώ μηνών….
Η πολιτική εκμετάλλευση.
Ισχυρίσθησαν οι επανακάμψαντες παλαιοί και νέοι πολιτικοί ότι χάρις σ’αυτά τα γεγονότα «επανήλθε η Δημοκρατία στην Ελλάδα». Ενώ την 25η Νοεμβρίου 1973, με αφορμή τα γεγονότα αυτά ουσιαστικώς διεκόπη το εγχείρημα επιστροφής στην Δημοκρατία, ανετράπη η τότε μεταβατική κυβέρνηση Μαρκεζίνη ( λόγω της αρνήσεως της, να επιτρέψει τον ελλιμενισμό του 6ου στόλου στην Ελευσίνα και την χρήση της αεροπορικής βάσεως στη Σούδα, κατά τον πόλεμο του Γιαμ Κιπούρ, τον Σεπτέμβριο του 1973.)
Και την εκτροπή συνέχισε το σκληρό δικτατορικό καθεστώς Δ. Ιωαννίδη. Το οποίο κατέρρευσε και παρέδωσε την εξουσία στους πολιτικούς μόνο με την τραγική εμπλοκή της Κύπρου στις 23 Ιουλίου του 1974, οκτώ μήνες περίπου μετά από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
Ακόμη και η Πανσπουδαστική ( όργανο του ΚΚΕ εξωτερικού) στο φύλλο υπ αριθμόν 8 έγραφε ότι «το Πολυτεχνείο ήταν έργο 350 πρακτόρων του Ρουφογάλη» τότε αρχηγού της ΚΥΠ.
Ενώ το θείον βρέφος ( μεγαλούτσικο τότε) ο Λαλιώτης μέλος της συντονιστικής επιτροπής στην Αυγή της 17.11.1976 εδήλωνε ότι «Οι μάζες δεν είχαν καμιά διάθεση για αγωνιστική κινητοποίηση»
Και την εκτροπή συνέχισε το σκληρό δικτατορικό καθεστώς Δ. Ιωαννίδη. Το οποίο κατέρρευσε και παρέδωσε την εξουσία στους πολιτικούς μόνο με την τραγική εμπλοκή της Κύπρου στις 23 Ιουλίου του 1974, οκτώ μήνες περίπου μετά από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
Ακόμη και η Πανσπουδαστική ( όργανο του ΚΚΕ εξωτερικού) στο φύλλο υπ αριθμόν 8 έγραφε ότι «το Πολυτεχνείο ήταν έργο 350 πρακτόρων του Ρουφογάλη» τότε αρχηγού της ΚΥΠ.
Ενώ το θείον βρέφος ( μεγαλούτσικο τότε) ο Λαλιώτης μέλος της συντονιστικής επιτροπής στην Αυγή της 17.11.1976 εδήλωνε ότι «Οι μάζες δεν είχαν καμιά διάθεση για αγωνιστική κινητοποίηση»
 |
πορισμα σαμπανη!!Οπως γράφει ο αείμνηστος Θ. Παπακωνσταντίνου στο βιβλίο του “Η Μεγάλη Περιπέτεια” εκδόσεις Κάκτος, σελίς 298, “…Θα έλθη όμως κάποτε η ωρα που η υπόθεση “Πολυτεχνείο” θα μελετάται απο τους ιστορικούς, τους κοινωνιολόγους και τους ψυχιάτρους ως μία από τας χαρακτηριστικωτέρας αποδείξεις της ηθικής και πνευματικής καταπτώσεως της εποχής μας…” |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου